İncil, dört büyük kitaptan biridir. Diğerleri Tevrat, Zebur ve Kur’ân-ıKerim’dir.
Allah, Tevrat’ı Musa aleyhisselâm’a, Zebur’u Davut aleyhisselâm’a, İncil’i İsa aleyhisselâm’a, Kur’ân-ı Kerim’i de bizim Peygamberimiz Muahammed aleyhissalât- ü vesselam’a vermiştir.[1]
İsa aleyhisselâm İncil kitabı ile Allah’ın emirlerini, yasaklarını insanlara
bildirmiş, bu ilâhî emir ve yasaklar doğrultusunda inanmalarını, imânlarına uygun yaşamalarını tebliğ etmiştir.
Kur’ân-ı Kerim, İsa aleyhisselâm’ın peygamberlik vazifesini hakkı ile
yaptığını bildirmektedir.
Biz Müslümanlar inanırız ki, İsa aleyhisselâm Allah’ın peygamberidir.
İncil de Allah’ın İsa aleyhisselâm’a indirdiği kitaptır.
Bu gün elde bulunan İnciller, Allah tarafından İsa aleyhisselâm’a indirilen
İncil değildir. İsa aleyhisselâm’dan sonra insanlar tarafından yazılmıştır.
Kur’ân-ı Kerim’in gelmesi ile İncil’in hükmü Allah tarafından kaldırılmıştır.
Biz Müslümanların inancı böyledir.[2]
[1] Kur’ân-ı Kerim, Âl- i İmran, 3/3, 48, 65, 93, Maide, 5/43, 44, 46, 47, 66, 68, 110, En’am, 6/157, Araf,
7/157, Tevbe 9/111, Yusuf, 12/2, İsra, 17/55, Zümer, 39/27, 28, Şura, 42/7, İnsan, 76/23
[2] Kur’ân-ı Kerim, Âl- i İmran, 3/51, Maide, 5/117, Meryem, 19/36, Ahmed Hamdi, Akseki, İslâm Dini,79, 80, Diyanet Yayını, Ank.
Hıristiyanların İnandığı İnciller:
Hıristiyanlara gelince; onlar, İsa aleyhisselâmı peygamber olarak kabul
etmezler. Onlara göre; İsa tanrının oğlu, tanrıdır..
Hıristiyanlar; Allah’ın İsa aleyhisselâm’a İncil kitabını indirdiğine de inanmazlar.
İncillerin insanlar tarafından yazılmasını da normal karşılarlar. Bunu Tiflisli papaz Gyüvent şöyle ifade eder: “Bizde öyle gökten inen kitap yoktur. Gökte matbaa yok.”[3]
İsa Karataş adlı bir papaz da Allah’ın peygamberlere kitaplar indirdiğini kabul etmez. Papaz şöyle der: “…Ama herkes bilir ki, hiçbir peygambere gökten zembille kitap inmez ve inmemiştir.”[4]
Hz. İsa Zamanındaki İncil:
Halbuki İsa aleyhisselâm zamanında İncil vardı.
Yazdığımız Yeni Ahid kitabının “İncil” bölümünde Allah’ın İsa aleyhisselâm’a kitap indirdiğini geniş olarak açıklamaya çalıştık. İsteyen oraya bakabilir.
Mevcut İncillerde İsa aleyhisselâm zamanında İncil olduğunu bildirir.
Markos İncili (1/14)’de İsa: “İncil’e imân eyleyin.” diyor.
Markos İncili (16/15)’de İsa: “Bütün dünyaya gidin. İncil’i bütün
hilkate vâzedin” emrini veriyor.
Luka İncili (9/6)’da İsa aleyhisselâm’ın emri gereğince on ikilerin köy
köy dolaşarak İncili halka anlattıkları belirtiliyor.
İncillerdeki bu bilgiler, İsa aleyhisselâm zamanında İncil olduğunu bildiriyor.
İsa aleyhisselâm zamanındaki bu İncil’e ne oldu?
[3] 4 Dinden 4 Adam, sh: 203, Sönmez Yayını, 1970, İst.
[4] Yeni Yaklaşım, Üç Aylık İncil Dergisi, yıl: 6, sayı: 24, Rothrist- İsviçre)
Ne olduğunu tarihen kesin olarak bilmiyoruz.
Bildiğimiz tek şey, bugünkü İnciller İsa aleyhisselâmdan sonra yazıldığına
göre, İsa aleyhisselâm’a inen İncil değildir.
Müslüman olmuş Anselmo Turmeda adında İspanyalı bir papaz:
“Bugün İsa aleyhisselâm’a inen İncil hiçbir memlekette yoktur”der.[5]
Yazılan İnciller
İsa aleyhisselâmdan sonra bir çok İncil yazılmıştır. Yazılan bu İncillerin
sayısı yüzleri bulmuştur.
Tiflis’li papaz Gyüvent bunu şöyle ifade eder: “Bizde İncil adı ile
yazılmış kitapların sayısı pek çoktur.”[6]
Luka İncilini yazan, yazdığı İncilin başında İncil düzenleyenleri “bir
çok kimseler” diye belirtir. Bu da çok İncil yazarının olduğunu gösterir.
Hıristiyanların dediği gibi, Luka’dan önce yazılan İnciller sadece Matta ve Markos İncilleri olsaydı, Luka “bir çok kimseler” ifadesini kullanmazdı.
İki kişi, üç kişi için bir çok ifadesi kullanılmaz. Demek ki Luka’dan
önce bir çok İncil yazılmıştır. Luka’dan sonra da yazıldığı gibi…
İncillerin Yazılma Sebepleri
Yeni İncillerin yazılmasında değişik görüşler vardır. Bu değişik görüşlerden
bir kaçını belirtelim:
1- İsa aleyhisselâm İncilini yazdırmadı. İlk inananlar arasında okuma yazma bilenler yok denecek kadar azdı. Dini anlatım sözlü anlatıma dayanıyordu.
[5] Reddiye, sh: 42, Bedir Yayını, 1965, İst. Dinler Tarihi, 153
[6] 4 Dinden 4 adam sh: 203
İsa aleyhisselâmdan sonra Hıristiyan toplulukları sözlü anlatımı yazılı
anlatıma geçirme ihtiyacını duydular. Yazılı anlatım topluluklara göre değişik İncillerin yazılmasına sebep oldu.
2- Roma zulmü Hıristiyan toplulukları birbirinden ayırdı. Aralarında
sağlıklı ilişkiler kurulamadı. Toplulukların dini anlayış ve yaşayışları
birbirinden farklı olarak gelişti.
Roma zulmü kalkınca topluluklar birbirleri ile ilişkiler kurmaya başladılar.
Dini anlayış ve yaşayışlarının farklı olduğunu gördüler. Bazı toplulukların ellerinde görülen dini metinlerin de değişik olduğunu fark ettiler.
Bu durum topluluklar arasında anlaşmazlığa ve çatışmalara yol açtı. Her topluluk kendi dini anlayışını desteklemek veya karşıtlarını ikna etmek için sözlü anlatıma dayalı yeni İnciller yazdılar.
3- Pavlus’un İncillerden önce yazdığı mektuplarda İsa aleyhisselâm’ın
tanrı olduğunu ileri sürmesi ve bu görüşün Roma ve Yunan ülkelerinde yayılması, Allah’ın birliğine inananlarla, İsa’nın tanrılığını iddia edenler arasındaki mücadeleyi hızlandırdı. Bu ise yeni kitapların yazılmasına sebep oldu.[7]
Barnabas, şeytan tarafından aldatılmış Pavlus gibi insanların dindarlık maskesi altında dinsizliği yaymalarına karşı, İsa ile yaptığı konuşma ve görüşmelerde gördüğü ve duyduğu şeyleri anlatmak için İncili’ni yazdığını kaydeder.[8]
İnciller üzerindeki çalışma ve değişiklik konusunda Tiflis’li papaz
Gyüvent şöyle diyor: “İlim heyeti birini alır diğerini bırakırdı. Sonunda
Matta, Markos, Luka ve Yuhanna adlı zatların yazdıkları
dört İncil kabul olundu.”[9]
[7] Maurice Bucaille, Tevrat, İnciller ve Kur’ân, sh: 129, Diyanet Yayını, 1991, Ank. G. Tümer, Dinler
Tarihi, sh: 153, 1988, Ank.
[8] Barnabas İncili sh: 55, Kültür Basın Yayın Birliği yayını, İst.
[9] 4 Dinden 4 Adam sh: 203
İş, Gyüvent’in dediği gibi kolay olmamıştır. Dört İncil’in resmi İnciller kabul edilmesinin temelinde kan ve zulüm vardır. Bazı topluluklarıntoptan yok edilmesi vardır.
İnciller Nasıl Kabul Edildi?
İncillerin resmi İnciller kabul edilişinin hikâyesi şöyledir:
İsa’nın tanrılığını iddia eden Pavlus’un taraftarları ile, Allah’ın birliğine İnananlar arasında amansız bir mücadele başladı. Bu mücadele imparatorluğu sarsacak dereceye ulaştı.
Mücadele ve kavgaları durdurmak, Hıristiyanlar arasında birliği sağlayarak
bu güçten faydalanmak isteyen Bizans imparatoru Konstantin 325 yılında İznik’te bir konsil topladı.
Toplantıya 2080 piskopos ve papaz katıldı. Toplantıya katılan her
grubun elinde kendi görüşünü destekleyen İnciller vardı. Toplantıda
çok çetin münakaşalar oldu. Anlaşamadılar.
İmparator sonunda kılıcını ve kamçısını masanın üstüne koydu, anlaşmalarını
istedi.
Toplantıya katılanlardan 318 piskopos ve papaz tarafından İsa’nın tanrılığı ile Matta, Markos, Luka ve Yuhanna İncilleri ve bazı mektuplar kutsal kitap olarak kabul edildi.
İmparator konsilde alınan kararları uygun gördü ve bunları resmi inanç olarak ilan etti. Aksine olan inançları ve bu inançlar doğrultusundaki her türlü çalışmaları yasakladı. İsa’nın tanrılığını reddedenler takip edildi, öldürüldü.
Ellerindeki kitaplar yakıldı, yok edildi.
Daha sonraki konsillerde de bazı mektuplar da kutsal kitap olarak kabul edildi ve bugünkü “Kitab-ı Mukaddes” meydana geldi.[10]
[10] Maurice Bucaulle, sh: 94, Abdulehad Davud, Tevrat ve İncil’e göre Hz. Muhammed, sh: 186, 1988,
İzmir, Muhammed Ebu Zehra, Hıristiyanlık Üzerine Konferanslar, sh: 230, 1978, İst.