163 – Allah’tan korkunuz: çocuklarınız arasında adaleti
gözetiniz.
(B, 8/26 (1133) Numan bin Beşir (r.a) rivayet etmiştir.)
164 – Abdullah bin Amr bin Âs: Peygamber (s.a.v), bana:
Abdullah! Sen gece ibadet etmeyi (itiyat edinip de)
sonradan onu terk eden kimse gibi olma, buyurdu.
(B. 4/122 (594) A. bin Amr b. As (r.a) rivayet etmiştir.)
165 – Ebu Süleyman Malik bin El Huveyris anlatıyor:
Biz, Peygamber (s.a.v)’in yanına gelmiştik, aynı yaşlarda
gençlerdik. Onun yanında yirmi gün kaldık.
Peygamber (s.a.v) çok merhametli ve yumuşaktır. Bizim
hısım ve akrabalarımızı özlediğimizi görünce bize:
Geride kimleri bıraktınız? diye sordu. Biz de bıraktığımız
kimseleri söyledik. Bunun üzerine:
Ailelerinizin yanına dönünüz. Orada kalınız, onlara dini
öğretiniz, iyiliği emrediniz, namaz kılınız. Filan namazı filan
vakitte ve filan namazı da filan vakitte kılınız. Namaz vakti
gelince içinizden biri ezan okusun, en yaşlınız da size imam
olsun. Namazı benden gördüğünüz gibi kılınız, buyurdu.
(B, 2/590 (371) Ebu Süleyman Malik (r.a) rivayet etmiştir.)
166 – Yemek yediğiniz zaman Allah’ın adını anınız. Eğer
yemeğin başlangıcında besmeleyi unutursanız, “Bismillahi
evvelehu ve ahirehu”(başlangıcı ve sonu için Bismillah)
deyiniz.
(E, 3/347(3767); T, 3/323 (1920) Âişe (r.a) rivayet etmiştir.)
167 – Kardeşinle münakaşa etme, ona kırıcı şekilde şaka
yapma ve ona yerine getiremeyeceğin vaadde bulunma.
(T, 3/402 (2063) İbni Abbas (r.a) rivayet etmiştir.)
168 – Suyu deve gibi bir nefeste içmeyiniz. Ancak iki
veya üç nefeste içiniz. İçerken besmele çekiniz. İçtikten
sonra da Allah’a hamd ediniz.
(T, 3/341 (1947) İbni Abbas (r.a) rivayet etmiştir.)
169 – İpek giymek ve altın kullanmak ümmetimin
erkeklerine haram, kadınlarına helaldir.
(T, 3/245 (1774) Ebu Musa El Eş’ari (r.a) rivayet etmiştir.)
170 – Beyaz elbise giyiniz. Çünkü beyaz daha temiz ve
daha hoştur. Ölülerinizi de onunla kefenleyiniz.
(T, 4/502 (2961); N 2/298 Semure bin Cündüb (r.a) rivayet etmiştir.)
171 – Allah, kuluna verdiği nimetin eserini onun üzerinde
görmekten hoşlanır.
(T, 4/509 (2972) Amr bin Şuayb (r.a) rivayet etmiştir.)
172 – Bir kimse cuma günü gusleder, elinden geldiği
kadar temizlenir, güzel koku sürünüp camiye gider, iki
kimsenin arasına sokulmaya uğraşmaz, kılabildiği kadar
nafile namaz kılar, sonra imam hutbeye başlayınca susup
dinlerse, Allah onun o cuma ile öbür cuma arasındaki
günahlarını bağışlar.
(B, 3/16 (481) Selman el- Farisi (r.a) rivayet etmiştir.)
173 – Kim beni rüyada görürse, hakikaten görmüştür.
Çünkü şeytan benim suretime (şeklime) giremez.
(B, 1/104 (92); M, 10/24 (2266) Ebu Hureyre (r.a) rivayet etmiştir.)
174 – Ey müslümanlar! Selâmı yayınız, yemek yediriniz,
akrabanızı ziyaret ediniz, insanlar uykuda iken namaz
kılınız.: selâmetle Allah’ın cennetine girersiniz.
(T, 4/279 (2603) Abdullah bin Selam (r.a) rivayet etmiştir.)
175 – Ey Allah’ın Rasûlü! Hangi ibadet Allah’a daha
sevimlidir? diye soruldu. Peygamber (s.a.v) :
Az da olsa devamlı yapılanı, buyurdu.
(B,12/191 (2030) Âişe (r.a) rivayet etmiştir.)
176 – Oğulcağızım! Ailenin yanına girdiğinde selam ver
ki, sana ve ev halkına bereket olsun.
(T, 4/434 (2840) Enes (r.a) rivayet etmiştir.)
177 – Kilde bin Hanbel (r.a):
Ben Peygamber (s.a.v)’ın yanına gittim, izin almadan ve
selâm vermeden huzuruna girdim. Peygamber (s.a.v) bana:
“Geri dön ve Esselamü aleyküm, gireyim mi? de.” buyurdu.
(E, 4/344 (5176); T, 4/441 (2852) Kilde (r.a) rivayet etmiştir.)
178 – Sizden biriniz aksırıp da “Elhamdülillah” dediği
zaman “Yerhamükellah” deyin. Hamd etmediğinde karşılık
vermeyin.
(M,11/464 (2992) Ebu Musa (r.a) rivayet etmiştir.)
179 – Kim Kur’an’ı okur, onu ezberler, helalini helal,
haramını haram bilirse, Allah bu Kur’an sebebiyle onu
cennete koyar, ailesinden cehennemlik olan on kişiye de
şefaatçi kılar.
(T,5/43 (3068) Ali (r.a) rivayet etmiştir.)
180 – İki müslüman karşılaştıklarında musafaha ederlerse
(el sıkışırlarsa), ayrılmadan önce günahları bağışlanır.
(E,4/354 (5212) Bera (r.a) rivayet etmiştir.)
181 – Bir müslümanın diğer müslümana karşı beş vazifesi
vardır: Sêlamı almak, hastayı ziyaret etmek, cenazenin
arkasından yürümek, davete icabet etmek ve aksırana
“Yerhamükellah” (Allah sana merhamet etsin) demektir.
(M, 9/567 (2162) Ebu Hureyre (r.a) rivayet etmiştir.)
182 – Peygamber (s.a.v.), aile fertlerinden biri hasta
olduğu zaman, yahut bir hasta ziyaretine gittiğinde, sağ elini
hastaya sürerek:
Allah’ım! Sen bütün insanların Rabbisin. Bunun
ızdırabını gider. Şifayı veren sensin, şifa ver. Senden başka
şifa veren yoktur. Buna hiçbir hastalık bırakmayacak şekilde
şifa ver, derdi.
(B, 12/73 (1919); M, 9/614 (2191) Âişe (r.a) rivayet etmiştir.)
183 – Bir kimsenin son sözü, “Lâ ilâhe illallah” (Allah’tan
başka ilâh yoktur) olursa, o kimse cennete girer.
(E 3/190 (3116) Muaz (r.a) rivayet etmiştir.)
184 – Sizden ölmek üzere olanlara “Lâ ilâhe illallah”
kelimesini telkin ediniz.
(M, 5/106 (916) Ebu Said El Hudri (r.a) rivayet etmiştir.)